عشق تا شکوه ز تاریکی این دنیا کرد                دستِ حق پنجره‌ی رحمت خود را وا کرد

ناگهان قافله سالارِ سرآمد، آمد                       عشق یکباره چنین گفت: محمد(ص) آمد

آمد آن مرد امینی که خدا یارش بود                  و صداقت همه جا تشنه‌ی دیدارش بود

آمد و غنچه‌ی امید شکوفاتر شد                      ذهن آئینه پُر از بال و پرِ باور شد

هر کسی دید تو را عاشقِ گفتارت شد              "چشم بیمار تو را" دید و گرفتارت شد!          جامی